{پنج شش سال پیش}
«زندگی فقط فریبه»
اینو با گریه نوشتم
تا بدونی که چطوری
بودی اصل سرنوشتم
اینو با خنده نوشتم
اینو با گریه میخونی:
«آدما همه همینن
حتی تو که خیلی خوبی»
قسمت نوشته ی من
زیر بارون وجودم
بودی و هستی همیشه
اما اینه سرنوشتم
همیشه برکه قدرت
قصه ای نوشته داره
تا بخوای ادمی باشی
عاشقی از هم مییاشه
ترکش وجودی تو
آدمارو دم میگیره
ولی جلیقه میپوشه
اون کسی که دل فریبه
برو دنبال یه بی دل
برو تا ته رفاقت
قصه ی سنگ صبوری
که به چشمات کرده عادت
واقعیت عجیبی
تو چشای تو اسیره
اینو اون کسی میفهمه
که حقیقتو بدونه
یه نمایش روحوضی
واسه ی دلم نوشتم
من حقیقتو میدونم
ولی باز اینو نوشتم.
درباره این سایت